کاربرد انرژی اتمی در پزشکی را می‌توان در زمینه‌های مختلف مشاهده کرد. استفاده از اشعه یونیزه و داروهای رادیوفارماسوتیکال (داروهای شامل ترکیبات رادیواکتیو) در تشخیص و درمان بیماری‌ها از جمله کاربردهای مهم انرژی اتمی در پزشکی محسوب می‌شود. در زیر به تعدادی از کاربردهای انرژی اتمی در پزشکی اشاره می‌کنم:
پرتودرمانی (Radiation Therapy): در درمان بیماری‌های سرطانی، استفاده از پرتودرمانی با استفاده از اشعه یونیزه بسیار مفید است. این روش شامل استفاده از اشعه گاما، پروتون‌ها و نوترون‌ها می‌شود که برای نابودی سلول‌های بدخیم سرطانی استفاده می‌شوند.
داروهای رادیوفارماسوتیکال (Radiopharmaceuticals): این دسته از داروها شامل ترکیبات رادیواکتیو هستند که به بیماران تزریق می‌شوند تا تصویربرداری یا درمانی انجام شود. مثال‌هایی از این داروها عبارتند از تکنتیوم-99m (Tc-99m) و راویوماب (Ra-223) که در تصویربرداری عضو مشخصی مانند قلب، کبد، کلیه، استخوان و درمان بیماری های مرتبط با استخوان مانند تومورهای استخوانی استفاده می‌شوند.
تصویربرداری از پرتوهای متمرکز (Nuclear Medicine Imaging): تصویربرداری پزشکی با استفاده از تکنولوژی های اشعه‌یونیزه مانند پوزیترون امیز (PET) و تکنتیوم تکنتیت (SPECT) به پزشکان کمک می‌کند تا اطلاعات دقیقی درباره عملکرد سازگاری‌های مختلف بیماری‌ها و اعضا ارائه دهند.
پروتون‌تراپی (Proton Therapy): درخشش پروتونی یکی دیگر از روش های درمان سرطان است که برای تسریع ذرات باردار مثبت به کمک میدان مغناطیسی استفاده می شود. این تکنیک، امکان بهره برداری از انرژی پرتویی کمتر بر روی سلول‌های سالم را فراهم می‌کند و بنابراین خطرات کمتری برای بافت های سالم ایجاد می‌کند.
تمامی این کاربردها و تکنیک‌ها نشان می‌دهند که استفاده از انرژی اتمی در پزشکی بهبود در تشخیص، درمان و طول عمر بیماران می‌تواند داشته باشد. البته در همه مراحل استفاده از انرژی اتمی در پزشکی، مراقبت‌ها و استفاده بهینه از این تکنولوژی‌ها برای جلوگیری از هرگونه آسیب یا خطر برای بیماران و کارکنان حاکم است.
